donderdag 28 februari 2013

HAAKVIRUS HEEFT TOEGESLAGEN

En ineens lag er weer post in de bus. Twee oogjes op de envelop keken me aan. In de envelop zat zo'n leuk vrolijk uiltje wat Nanabee voor me heeft gemaakt. Zomaar en met een heel lief persoonlijk labeltje eraan.
Kijk maar wat een schatje het is.
Het haakvirus heeft echt toegeslagen. Zie ik overal van die prachtige dekens en kussens van granny aquares maar weet ik niet hoe je die mooie vierkantjes moet maken. Dus op internet en in het boek van MamaMaai gesnuffeld. Haken en weer uithalen, haken en weer uithalen en dan opeens.......een echte granny square!

Dus katoen gekocht in kleurtjes die op de bank passen en aan de slag. En dit is tot nu toe het resultaat.
En als dit kussen af is begin ik aan het verhelpen van mijn grootste ergernis. Draden. Draden van opladers die kris kras door elkaar in de la liggen. Bond ik tot voor kort alles nog netjes samen met een elastiekje lag het even later weer onopgebonden door elkaar. Boosdoener..................MANLIEF!
 Dus mijn volgende project is het haken of naaien van tasjes waarin iedere oplader een thuis vindt. Alle tasjes keurig op een rijtje in de la. Ik kan er nu al van genieten. Dus ben ik nog wel even bezig maar dat geeft niet, dït virus mag  blijven.
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.
GIVE-AWAY
Hebben jullie mijn give-away al gezien?
Nee?
klink dan hier.
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.


zaterdag 23 februari 2013

5 VERRASSINGSENVELOPJES VERVANGEN DE PIF

Door de berichtjes onder mijn vorige blog heb ik het idee dat mensen het maken van een PIF toch een te grote belasting vinden naast alle andere post die ze versturen.
Daarom maak ik 5 verrassingsenvelopjes voor mensen die een berichtje achter laten. Uit deze mensen worden dan 5 winnaars getrokken er is deze keer dus weer veel kans. Hoe ik dit ga organiseren moet ik even nadenken, misschien doe ik toch weer een beroep op mijn twee viervoeters want die hebben het eerder helemaal goed gedaan.

Omdat half maart mijn 4e kleinkind geboren zal worden 
wil ik het aan deze geweldige gebeurtenis koppelen. 
In de week van de geboorte maak ik de 5 winnaars bekend. 
En omdat ik dan vast in een jubelstemming ben 
zullen deze envelopjes hiervan mee genieten.


Zo was het en zo zal het weer zijn in maart.

En de mensen die deze envelopjes krijgen mogen zelf weten of ze lekker alleen gaan genieten van de envelop of dat ze ook envelopjes sturen. Alles mag en niets hoeft. Dit heb ik even democratisch besloten :-)

Om voor een envelopje in aanmerking te komen ben je volger of wordt dit,
 je laat en berichtje achter op dit blog 
en 
het zou leuk zijn als je een linkje plaatst op je blog
 om mede deze heugelijke aankomende gebeurtenis onder de aandacht van andere bloggers te brengen.

WIE DOET ER MEE?


vrijdag 22 februari 2013

P.I.F. EN VREEMDE GEZICHTEN

P.I.F.
Vanavond kwam ik thuis van twee daagjes bezoek aan mijn moeder in Eindhoven en lagen er twee enveloppen voor mij op tafel.
In een envelop zat de PIF van mijn dochter, de meeste kennen haar blog wel maar ben je er nog nooit geweest  klik dan even op ....MamaMaai
In de envelop zaten 
* twee leuke zelfgemaakte zakjes van hertjesmotief 
en daarin zaten zelfgemaakte hartjes    theezakjes! Helemaal goed voor een theeleut als ik. 
* En een geel, ook helemaal mijn kleur, 
zelfgehaakt zakje met schattige knoopjes gevuld met ................DROP
Een van mijn verslavingen. 
* Een wasknijper gepimpt met magneet voor op de koelkast heb ik al meteen in gebruik genomen. 
* Twee zelfgemaakte stempels met stempeldoosje 
die ik zelf weer kan gebruiken bij mijn post. 
* En een boekje met vlinders in het blauw
ook een van mijn lievelingskleuren. 
Maai een schot in de roos, 
Zo leuk!


*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.
EN WIE WIL ER MEE DOEN MET MIJN PIF.
Dit is de eerste keer dat ik mee deed aan een PIF. Ik had me opgegeven bij Mama Maai en de bedoeling is dat ik een PIF krijg van Mama Maai die ik nu dus heb ontvangen maar dat ik dan een pay it forward  zou organiseren voor de eerste 5 reacties die onder dit bericht verschijnen en aangeven mee te willen doen.met mijn PIF. Deze 5 bloggers krijgen dan binnenkort iets van mij en dat kan van alles zijn. Ik zal weer mijn uiterste best doen hier iets gezelligs van te maken. Een envelop op jullie deurmat. Wie doet er mee?
EERSTE 5 DIE MEE DOEN.......sturen jullie mij even een email met jullie adres?

Mijn emailadres is: saskiavdschoor@xs4all.nl

En de tweede envelop kwam van Hester. 
ZOMAAR heel onverwacht, waar heb ik dit aan te danken HESTER. 
Ik ben er zo blij mee. Jij weet waar je me blij mee kan maken, een boekenwurm als ik kan altijd boekenleggers gebruiken en als ze dan net als deze ook nog zelfgemaakt zijn is dat helemaal TOP. Blaadjes in zachte tinten, voorjaar in zicht Jippie!
Daarbij nog een leuke label en een tekst. 
Teksten die iets zeggen, waar je lekker over kan mijmeren, daar houd ik van. 
Hester heel erg bedankt.


zo kunnen jullie de tekst beter lezen.

Jaren geleden was Mama Maai, mijn oudste dochter, regelmatig bezig met sminck. En de resultaten waren vaak verbluffend.
Als we even stil hadden gezeten op een stoel waren we onder haar handen veranderd in een totaal ander iemand.
Dit ben ik

maar wie is dit?


woensdag 20 februari 2013

KRULLEN OBSESSIE

Als klein kind had ik een leuke krullenbol. Als ik terug kijk op oude foto's was het een kopje haar waar ik helemaal tevreden mee zou zijn. Maar ook op oude foto's is te zien dat ik ineens een bolletje piekhaar ben. Alle krullen verdwenen. Bloedvergiftiging. Een vies verhaaltje waardoor dat kwam. Ik peuterde alle kauwgom van de straat en stak dat in mijn mond. Dat kon natuurlijk niet goed zijn. Dus werd ik flink op de vingers getikt als ik weer bukte voor zo'n klein wit plekje op de stoep.
Maar goed, mijn krullen kwamen weer terug. Iedereen was weg van mijn haar en ik had er geen aandacht voor. Zo is dat bij kinderen.

Maar dan komt de puberteit in zicht en wordt mijn haar weerbarstig en onhandelbaar. Kammen is niet meer mogelijk. En iedereen vond het zo geweldig en ik deed zo mijn best om het stijl te krijgen. Ik verafschuwde die krullen, schaamde me dood. Mijn vrienden betitelden mijn pruik als een  'Michael Jackson' kapsel
Omdat ik op de middelbare school veel rugklachten had moest ik iedere dag voor schooltijd zwemmen. Op een dag kwam ik net van het zwembad en nog met nat haar liep ik de rector tegen het lijf die tegen mij zei: 'Hebben jullie thuis geen kam', Dat was het slechtste wat ooit tegen me is gezegd. De obsessie voor mijn haar was toen totaal. Ik kon wel huilen.
Een kapper leerde mij hoe ik na het wassen mijn haren helemaal rond mijn hoofd moest draaien, vastzetten met speldjes en dan een uur onder de droogkap. Als ik het dan losmaakte was het stijl. Ik kon mezelf uren bewonderen voor de spiegel, een gladde ponnie, geen krullen. Als ik in de ochtend op mijn brommer, terwijl het nog wat mistig was, naar school reed en er een pluk haar onder mijn helm vandaan piepte was het leed alweer geschied. Een redelijk glad kapsel met een enorm krullende pluk. Ik ben er vaak weer voor naar huis gegaan.

Een tante was kapster en stylde mijn haar en gaf mij een potje mee waarmee ik zelf mijn ponnie glad kon krijgen. Ze had er niet bij gezegd hoe vaak ik het mocht gebruiken dus deed ik het iedere dag. Haar nat maken, spulletje erop en stinken!
Na een week was mijn voorhoofd totaal ontstoken. Het bleek agressieve permanent vloeistof te zijn die je eens in de 6 weken met mate mocht gebruiken. Dus ook dat werkte niet.

 Ik werd ouder en mijn krullen kon ik een beetje in bedwang houden. Ik was er weer tevreden mee.
Samen met Maai op Kreta
Totdat ik zware rugklachten kreeg en morfine pleisters moest gebruiken. Dag krullen, dag lieve lieve krullen. Ik veranderde voor mezelf totaal. Ik was niet meer wie ik was. Die krullen hoorde zo bij mij dat ik haast niet in de spiegel kon kijken. Dit was ík niet.
Ik kon er niet aan wennen en nam geregeld een permanent totdat na een aantal keer dit er na een week al weer uit was. Ik moest verder zonder krullen, een gedaantewisseling, ik voelde me niet meer Saskia.

Nu, weer wat jaar later, ben ik aan het minderen met morfinepleisters en waarempel, mijn krullen komen terug, heel beheersbaar. .
 
Voor het eerst kan ik zeggen, het is goed zo, ik ben weer Saskia!


zondag 17 februari 2013

ZO VERWEND

Ik ben deze week zo verwend, ik word er helemaal blij en zonnig van vanbinnen. Dat ziet er ongeveer uit als  op deze foto.

Het weekend ben ik naar Oirschot geweest omdat het huisje van mijn overleden tante leeg moet. MOET, omdat het al verkocht is. Op zich heel fijn in deze tijd maar ook een gevoel van weemoed. Dit huisje zal ik nooit meer betreden in deze staat. Alleen in mijn gedachten zal ik er regelmatig rondlopen.
Twee huisjes die mijn opa heeft laten bouwen. In het rechterhuis ben ik geboren en links woonde mijn tante Corrie. Als jullie hiernaar kijken zie je een huisje, een oud huisje en als ik hiernaar kijk zie ik een heel verleden.

Het is zo raar om alle spulletjes mee te nemen die ik heb uitgezocht, het gerommel in haar kasten wat eerst zo prive was is nu openbaar bezit van alle neven en nichten. Spulletjes die naar de milieustraat gaan, bij alles wat ik in de containers heb laten verdwijnen moest ik aan haar denken, haar spulletjes zomaar weg, spulletjes waaraan zij gehecht was, die ze met zorg heeft uitgezocht, waar ze blij mee was. Wat voelt dit dubbel. Gelukkig heb ik een aantal mooie dingetjes mee kunnen nemen waaronder oude familiefoto's die ze zo zorgvuldig had geordend en waarop staat wie, en wanneer het is. Zo kom ik mijn overgrootouders tegen, geweldig!
Het oude haam wat mijn opa heeft gemaakt. met het koperen plaatje erop waar zijn naam op staat en eenzelfde plaatje met de naam van de boer voor wie het is. Door zijn handen gemaakt. Handen die mij maar een paar keer hebben kunnen koesteren. Ik was nog maar één toen hij overleed.
Hij was paardenliefhebben en dat heeft hij doorgegeven via mijn moeder aan mij en ik weer aan mijn dochter die een eigen Haflinger heeft.
Haar dood heeft ook iets moois opgeleverd. Dat is het contact wat neven en nichten weer hebben na 40 jaar. En er is een band. Wat kunnen we goed en vertrouwd met elkaar overweg en wat zijn het leuke mensen allemaal. En dit is wat tante Corrie belangrijk vond, haar familie bij elkaar!

Naast al deze weemoed voel ik me ook zo vrolijk en blij. Ik ben deze week zo verwend. Steeds weer kwam er een pakje, te mooi om open te maken. Nu snap ik het gevoel wat bloggers beschrijven als er aan je gedacht wordt. Wat is dit heerlijk.

VAN DINAH
Allereerst kreeg ik mijn ontzettend leuke boekenworm van Dinah. In het echt is ie nog leuker dan op de foto. Wat een welkom 'beestje' is dit voor mij als leesliefhebber.
Dinah, enorm bedankt, ik ben er heel blij mee.

VAN MOOS
Daarna weer een pakje, dit keer van Moos en haar Moosies. 
Een zo gezellig omhaaktkaartje, zomaar........wat lief. Dank je wel Moos ik kijk nog eens goed hoe je dit hebt gedaan want het ziet er heel fleurig uit!

VAN SYLVIA
De post......weer wat voor mij. Dit keer een dikke envelop met een code erop. Hierdoor wist ik dat dit pakje van een blogger komt die zich, net als ik, heeft aangesloten bij het blog van Micki. 
En dit pakje komt van Sylvia van de Zaanse Zolder.
Toen ik de envelop openmaakte zaten er weer kleine pakjes in. Wat een uitpakpret! 
Sylvia, wat heb je mij verwend.
Dit zat er allemaal in

leuke hangertjes en zelfgemaakt hartje, uiltje en vlindertje

Wist jij dat ik uiltjes zo leuk vind?

 
de envelop vond ik ook zo bijzonder, ik moest meteen aan mijn vader denken die zo enorm goed piano kon spelen. Het notenschrift doet me altijd weer met een lach en een traan aan hem denken.
 Sylvia, heel erg bedankt.

VAN MICKI
En toen ik gisterenavond na een zware dag thuis kwam lag er weer een envelopje in de bus. Ik heb een tijdje alleen maar kunnen turen naar dit envelopje. Er zat zo'n lief kaartje bovenop waarmee de postbode werd bedankt. Dat vond ik zo lief.
En toen ik het openmaakte zat het weer vol met verrassingen.

in de envelop weer mooi ingepakte pakjes. Bloemen waar ik zo van houd!

 
En dit zat er allemaal in. Bloemetjes om te zaaien, leuke vogelstikkertjes die heel welkom zijn bij een natuurmens als ik, labeltjes, hartjesstikkertjes en een zelfgeschreven kaart. Heel lief Micki, ik ben er erg blij mee.

En als jullie ook zulke post willen ontvangen kijk dan eens op het blog van Micki. Als je hier klikt kom je op haar blog. Dreammakeshare

Je kunt het vergelijken met een soort kettingbrief maar alles wordt met één mailtje naar Micki voor je geregeld. En dat dit blog in trek is kun je zien aan het aantal volgers wat zich in een week heeft aangemeld. Ik zag er net al 76 staan. Gefeliciteerd Micki, een heel leuk initiatief wat heel welkom is. 
Ik ga ook aan mijn envelopje beginnen voor mijn opgekregen blogger in dit keer.

Dank jullie wel allemaal. Ik ben er zo blij mee. Het voelt heel 'ouderwets' om gezellig post te krijgen via de brievenbus. Heerlijk! Kan niet wachten op de volgende gezellige envelopjes maar eerst ben ik aan de beurt om het een en ander te versturen.
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.
LIEFS SASKIA en een FIJNE NIEUWE WEEK MET VEEL INSPIRATIE
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.

maandag 11 februari 2013

EN DE WINNAAR IS.........

Allereerst wil ik jullie heel hartelijk bedanken voor het volgen van mijn blog. Er zijn volgers die ik iedere keer weer terug zie en dat doet me zo goed. Voor mij werkt het haast therapeutisch, zoveel gezellige mensen waarvan je positieve aandacht krijgt. En niet alleen via de computer maar ook via de post.
Dus lieve mensen, blijf vooral komen. Ik zal mijn best doen om mijn blog zo gevarieerd mogelijk te laten zijn zodat er voor ieder wat wils is.

Alle kaartjes voor deze give-Away, samen met de brokjes natuurlijk, uitgeknipt om even een overzicht te krijgen.
Daarna heb ik ze, met een brokje erbij, overal verspreid in de kamer. Tussen het openhaardhout, op de tafel bij een tijdschrift, je kunt het zo gek niet verzinnen.    
Ondertussen zaten de honden in de schuur te wachten, toen de deur open ging wisten ze natuurlijk wat hun te wachten stond maar eerst nog even rust in de gang.
En uiteindelijk mocht Chamook als eerste naar binnen voor het eggie. Je hoort alleen maar snuffel snuffel snuffel, neus omhoog, neus overal onder. Hun ogen gebruiken ze nauwelijk, de neus doet het werk


Tilou mocht natuurlijk ook nog een keer zoeken maar Chamook heeft uiteindelijk de winnaar aangewezen


EN DE WINNAAR IS GEWORDEN:
Esther  
van het blog  Espiratie  
GEFELICITEERD!

Esther. ik denk aan je blog te zien welke kleuren jou aanspreken maar je mag het ook nog even in je mailtje erbij zetten dan zal ik je binnenkort een pakje toesturen en wat daarin zit???? Een van de drie keramiekjes want je wilde graag verrast worden. Wil je in deze mail ook je adres zetten en ik zou het leuk vinden je geboortedatum te weten.

Maar ik wil nog drie mensen voor een keramiekje in het zonnetje zetten.

Mijn dochter
van het blog  mamamaai
Door haar ben ik met dit blog begonnen, zij heeft me geinspireerd en ze was mijn eerste trouwe volger! Maar ook dit keramiekje omdat ik geniet van haar blog, omdat ze zo grappig is, omdat ze mij twee schatten van kleinkinderen heeft gegeven, omdat we het zo goed met elkaar kunnen vinden....eigenlijk omdat ik gewoon zielsveel van haar hou!
Dinaz 
van het blog Dinaz 
Ik wil Dinaz graag een bol aanbieden omdat ik het zo fantastisch vind dat ze mij zomaar een boek uitleent terwijl we elkaar alleen van dit blog kennen. Hieruit blijkt dat ze nog veel vertrouwen in de mensheid heeft en dat waardeer ik enorm. Ik zal het vertrouwen niet beschamen.
Dinaz, wil je mij ook even laten weten in een mail wat jouw favoriete kleur is. En laat je mij ook weten wat jouw geboortedatum is.
Anita 
van het blog hersenspinsels
Het zit Anita allemaal niet mee en ik heb bewondering voor haar doorzettingsvermogen en ik vind het zo geweldig dat ze toch nog heerlijk op het blog verschijnt. 
Anita voor jou maak ik zo'n bakje wat je graag wilde hebben.
Laat je mij weten welke kleuren jou aanspreken en stuur je mij je gegevens door en natuurlijk ook jou vraag ik je geboortedatum.

*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
Voor diegene die iets krijgen van keramiek, willen jullie wel iets geduld hebben want het moet nog worden gemaakt, gebakken, geglazuurd en weer gebakken. Er gaat even wat tijd overheen want ik ben alleen op dinsdag op cursus. Maar ik doe mijn best het zo snel mogelijk af te hebben. Morgen begin ik.
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*

Eigenlijk had ik iedereen willen verrassen. Ik houd van blije gezichten daarom wil ik ook nog drie kleine envelopjes maken. Nadat de honden hun werk hadden gedaan heb ik de briefjes in een bakje gedaan en er drie getrokken. Wat er in de envelopjes komt te zitten is nog een verrassing.
Deze envelopjes gaan naar:

Trui 
van het blog Miss Creatuurtje 
Susan 
van het blog 365dagencreatief
Janny 
van het blog creatiefmetmij

Willen jullie mij alle drie ook jullie adres doorgeven en graag jullie geboortedatum dan komt er binnenkort een envelopje jullie kant op.

.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*

Mijn email adres is: saskiavdschoor@xs4all.nl.

*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
Ik krijg het nu druk maar ik doe het met liefde!
TOT DE VOLGENDE GIVE-AWAY

LIEFS SASKIA

zondag 10 februari 2013

TILOU EN CHAMOOK ZULLEN DE WINNAAR KIEZEN

Afgelopen week kreeg ik een schattig wasrusje binnen van Jeanine. Ik stuurde haar kaarten en mocht een leuke tassenhanger uitzoeken. Ik kreeg een gezellig doosje in de brievenbus met een lief kaartje en daarin zat  de walrus. Ik ben er zo blij mee!


DE TREKKING VAN DE WINNAAR GEBEURT DOOR DEZE KANJERS
Ik zat wat te mijmeren hoe ik uit al die lieve berichtjes voor mijn give away nu een winnaar moet trekken. Allemaal papiertjes in een bakje en er een trekken dat was 'm niet. Het moest iets worden wat door de honden kon worden gedaan.
Ineens kreeg ik een ingeving. Tilou en Chamook vinden het geweldig om dingen te zoeken. Hun neus gebruiken is iets wat ze het liefste doen en ook heel goed kunnen.
Chamook en Petit Loup (Tilou)
 Dus.... morgen verstop ik overal brokjes in de kamer, wat ik overigens regelmatig doe. De honden zitten in de schuur te wachten en meestal laat ik ze beiden tegelijk de schuur uit en dan gaat er een wervelwind door de kamer, opzoek naar de verstopte lekkernij.
Nu ga ik bij de brokjes de papiertjes leggen met jullie namen erop en laat de honden een voor een binnen.
Petit Loup (Tilou)


Chamook
 Het brokje dat door een van beide als eerste wordt gevonden is de winnaar van mijn give away.


En dat ze goed zijn in zoeken bewijst wel het volgende (nare) verhaal.

Speurneus Chamook
Iedere ochtend loop ik met mijn twee Hollandse herders een rondje door het park. Zo ook drie jaar geleden eind november. Ze lopen altijd los en de jongste begon plots aan de rand van het pad tussen de struiken te blaffen. Ik dacht dat het een dood of verscholen dier was dus besteedde ik er geen aandacht aan en riep haar met me mee. De drie daaropvolgende dagen deed ze precies hetzelfde en ik ook totdat ik er op maandagochtend weer liep vlak voordat ik met mijn man naar de sauna zou gaan.  Weer sloeg Chamook enorm aan en dus besloot ik deze keer achter haar aan te gaan. Misschien was er echt een dier in nood! Ze stond tussen de struiken en ik liep naar haar toe en de schrik sloeg me om het hart. Niks geen dood of gewond dier maar een man die op de grond lag, roerloos. Het was meteen duidelijk, deze man leefde niet meer en Chamook had mij hier al dagen op gewezen. Zoveel honden lopen over dit pad maar de neus van mij hollands herdertje heeft de weg gewezen naar iemand die al dagen vermist was. Een verschrikkelijke ervaring. Iedere dag als ik langs deze plek kom gaan mijn gedachten even naar deze man en zijn familie. Deze man die ook deel is gaan uitmaken van mijn leven want dit voorval zal ik nooit meer vergeten.

Ik mocht aanwezig zijn op zijn crematie en schreef voor hem en zijn familie het volgende gedicht.

Deze man
voor mij een onbekende
kreeg een gezicht een naam
op een nog vroege ochtend gevonden
alleen, stil en eenzaam

Deze man
enige momenten stond ik aan zijn voeten
een schok, ongeloof ging door mij heen
en op dat ene moment
voelde ik me samen zo verschrikkelijk allen

Deze man
wreed is zijn leven ontnomen
verraden door geweld, misschien pijn
nooit meer fijne momenten
waarop hij met familie en vrienden zal zijn

Deze man
waarvan ik afscheid nemen mag
rust heeft hij gekregen
en voor altijd zal het zo zijn
Thomas van L.blijft ook een deel van mijn leven.

vrijdag 8 februari 2013

50 VOLGERS EN MEER

Dank jullie wel lieve mensen voor de belangstelling voor mijn blog. In veertien dagen tijd ben ik van 20 naar 51 volgers gegaan. Het is zo leuk om alle berichtjes te lezen van trouwe volgers en mensen die af en toe langskomen. Zo probeer ik iedere dag ook zoveel mogelijk blogjes  met heel veel plezier te lezen en probeer altijd een berichtje achter te laten.
En nu moet er dan een lotje worden getrokken. Maandag is de grote dag dus nog even spannend!



dinsdag 5 februari 2013

ZIEK

Nederland is ziek. Allemaal gesnotter, koorts, buikpijn en noem maar op. Hieraan doen ook mijn kleinkindjes mee. Alle drie hebben ze het te pakken en niet alleen nu maar eigenlijk worden ze overvallen door dan de ene en dan de andere virus. Snotterkopjes die zich ziek voelen, huilen, jammeren, spugen en niet willen eten putten hun moeders uit die zich zelf ook al niet zo lekker voelen.




Links Inge en rechts Mama Maai

Mijn twee fantastische moeder meiden toen ze nog geen moeder waren en nu kindertjes hebben die 
La FeMe en Spruiten vormen. 
Spruitje van Inge wordt in maart verwacht.

Laat alsjeblieft snel de zon gaan schijnen we hebben het zo nodig.

Ik wens alle zieken bloggers heel veel beterschap!

zondag 3 februari 2013

FEEST

Op zijn verjaardag kocht ik voor mijn man een enorme bos bloemen. Heerlijk om in zo'n bloemenwinkel te combineren totdat het is wat ik graag wil hebben. Of eigenlijk wat hij mooi vindt en dat gaat toch wel richting veldboeket.
Toen het boeket was geschikt bleek het toch wel heel erg groot te zijn maar ook zo prachtig. Veel bloemen moeten nog uitkomen. Ik kan het dan ook niet nalaten er foto's van te maken want met je oog door de lens zie je de details nog beter lijkt wel.



Deze keer geen koffie met gebak maar een uitgebreide brunch met ons steeds groter wordende gezin. De tafel gezellig gedekt en lekker smikkelen. Wat was dat gezellig.
En na de brunch bleef klein spruitje bij ons een nachtje logeren. Na de brunch een middagslaapje doen maar dat was in haar bedje maar voor een uurtje. Eenmaal op was ze toch nog wel heel erg moe en viel bij de jarige op schoot weer in slaap en die deed een tukkie mee.

En eenmaal wakker was ze weer de vrolijkheid zelve. Wat een heerlijk kind en omdat we nog geen foto's van haar hebben ;) dan maar weer op de kiek!
Samen een boekje lezen is zo heerlijk. Maar ook alleen in een hoekje spelen is heel spannend!

Kleinkinderen zijn echt het EINDE!